Een hele toer
Door: Eddy en Angelique
Blijf op de hoogte en volg Eddy en Angelique
18 Oktober 2018 | Australië, Kalgoorlie
Vorige week zijn we begonnen aan een rondje ten zuidwesten van Perth. Nou ja rondje, een rondje van 2800 km mag je best een ronde noemen. Het rondje begon met de walvissen. En ging deze week verder met grotten, schitterende baaien, leuke stadjes, rare musea, kangoeroes, emoes, reuzehagedissen, slangen, gigantische bomen, een boomtopwandeling, aparte kustvormen, natuurlijke bruggen, een kloof, mooie zonsondergangen.
Maar het allermooiste was gisteren. Lucky Bay bij Esperance, aan de zuidkust: hagelwit strand, turquoise zee, geen enge beest(jes), kangoeroes op het strand en Lucky weersomstandigheden. Dus zwemmen in zee. Vandaag zitten we in het goudstadje Kalgoorie, met mooie gebouwen uit de tijd van de Goldrush (ongeveer rond 1900....). Tegenwoordig wordt er nog steeds goud gedolven in een waanzinnig grote dagmijn....kilometers groot en 600 meter diep. Dat grote rotsblok uit het midden van Australië, Ayers Rock (oftewel Uluru), waar we volgende week naar toe gaan, past er zo op zijn kop in...
Oh, ja na 9 dagen slapen in hotels en motels hebben we genoeg zeepjes en shampoo's verzameld om de rest van onze trip schoon door te komen. Wat ook erg maf is, maar waar we beiden wel volop van genieten, is de kampeermanier waarop we de hotels doen....Natuurlijk gaan we wel eens uit eten. Maar we vinden het net zo fijn om wat eten in elkaar te frutselen op onze hotelkamer. Meestal is er wel een snelkoker ( kun je aardappels en eitjes in koken..), een broodrooster en is er buiten altijd wel een gas-BBQ te vinden. Trouwens ook elke hotelkamer heeft een rekje met theezakjes, nescafé-zakjes , die hebben we dus nu ook genoeg in voorraad. Vanavond genoten we van een gebraden, warme kip in zak uit de supermarkt, met wat salade met stukjes peer, stukjes aardbei, caesardressing, kip en natuurlijk zelfgemaakte croutons uit de broodrooster. Daarbij een flesje rosé. Heerlijk. Trouwens over drank doen ze hier nogal moeilijk en duur. Je moet het in speciale winkels kopen. Je moet je ook legitimeren! Een flesje Australische Lindemans Chardonay is hier 2 keer zo duur als bij Appie. Gisteren zijn we uit eten geweest bij een visrestaurant. Maar deze was not Licensed, wat betekent dat ze geen alcohol mogen verkopen....MAAR....je mag mag het wel zelf meenemen. Ze noemen dat een BYO restaurant....een bring your own, Ze zetten je fles zelfmeegebracht witte wijn keurig in een koeler, je krijgt twee glazen en er staat niets op de rekening.
Door: Eddy
On the road
In een enorm land krijgen afstanden vanzelf een andere dimensie. Bedenken wij ons wel twee keer of we voor een dagje strand 150 km willen rijden, hier doe je dat gewoon. Van Albany naar Esperance tikken we zo 480 km aan. Om vervolgens een rondritje te maken van een kleine 50 km en de dag erna ook zoiets om de meest bijzondere stranden te bezoeken. En toegegeven: Cap le Grand met Lucky Bay, was echt bijzonder.
Onze Australische tom-tomdame wijst ons trouw de weg. Eddy vindt haar haar uiterst volgzaam en rustig. Ik vind haar wat lui utgevallen... zo starten we regelmatig met zo'n 200 km rechtdoor, houdt ze twee uur haar mond, om dan een afslag naar links, rechts of een rotonde 1, 2 of 3 kwart rond te melden. Easy!
Ze meldt ons ook op welke weg we rijden, ook dat is appeltje-eitje. Een highway heet gewoon de South of West Coast highway. De weg naar een Gap een Gap-road, naar het strand de Beach-road en naar een zoutmeer : Saltlake-road. Aangenaam verrast was ik door 'mijn' straat in Albany terug te zien.
De wegen zijn goed onderhouden, in onze ogen vrij smal, zeker de highgway's. De bewegwijzering is duidelijk. De bermen variëren in alle kleuren gravel. We verbazen ons over de variatie in waarschuwingsborden voor overstekende dieren ( we collect them all! ). De lol is groot als we ze daaarna ook 'live' spotten.
Onderweg zien we een groot aantal verschillende landschappen. In de buurt van Margaret River is het glooiend met enorme wijnboerderijen en grote waterpartijen. Uiteraard veel kust, maar ook eindeloze bossen met steeds verschillende bomen, lage struiken, bomen en middelhoge struiken en nog meer bomen en hoge struiken. Toch is het niet eentonig. Er valt steeds weer wat anders te ontdekken. En als we het af en toe helemaal gehad hebben, is daar onze redding: een roadhouse met prima koffie.
Door:Angelique
EXTRA: je hebt het misschien al gemerkt de foto's erbij plaatsen lukt een beetje. En onze computer-bijdehande kinderen zijn niet bij de hand, dus zijn wij onthand... Wel hebben we er wat op de facebookpagina van Eddy Oudshoorn gezet.
Maar het allermooiste was gisteren. Lucky Bay bij Esperance, aan de zuidkust: hagelwit strand, turquoise zee, geen enge beest(jes), kangoeroes op het strand en Lucky weersomstandigheden. Dus zwemmen in zee. Vandaag zitten we in het goudstadje Kalgoorie, met mooie gebouwen uit de tijd van de Goldrush (ongeveer rond 1900....). Tegenwoordig wordt er nog steeds goud gedolven in een waanzinnig grote dagmijn....kilometers groot en 600 meter diep. Dat grote rotsblok uit het midden van Australië, Ayers Rock (oftewel Uluru), waar we volgende week naar toe gaan, past er zo op zijn kop in...
Oh, ja na 9 dagen slapen in hotels en motels hebben we genoeg zeepjes en shampoo's verzameld om de rest van onze trip schoon door te komen. Wat ook erg maf is, maar waar we beiden wel volop van genieten, is de kampeermanier waarop we de hotels doen....Natuurlijk gaan we wel eens uit eten. Maar we vinden het net zo fijn om wat eten in elkaar te frutselen op onze hotelkamer. Meestal is er wel een snelkoker ( kun je aardappels en eitjes in koken..), een broodrooster en is er buiten altijd wel een gas-BBQ te vinden. Trouwens ook elke hotelkamer heeft een rekje met theezakjes, nescafé-zakjes , die hebben we dus nu ook genoeg in voorraad. Vanavond genoten we van een gebraden, warme kip in zak uit de supermarkt, met wat salade met stukjes peer, stukjes aardbei, caesardressing, kip en natuurlijk zelfgemaakte croutons uit de broodrooster. Daarbij een flesje rosé. Heerlijk. Trouwens over drank doen ze hier nogal moeilijk en duur. Je moet het in speciale winkels kopen. Je moet je ook legitimeren! Een flesje Australische Lindemans Chardonay is hier 2 keer zo duur als bij Appie. Gisteren zijn we uit eten geweest bij een visrestaurant. Maar deze was not Licensed, wat betekent dat ze geen alcohol mogen verkopen....MAAR....je mag mag het wel zelf meenemen. Ze noemen dat een BYO restaurant....een bring your own, Ze zetten je fles zelfmeegebracht witte wijn keurig in een koeler, je krijgt twee glazen en er staat niets op de rekening.
Door: Eddy
On the road
In een enorm land krijgen afstanden vanzelf een andere dimensie. Bedenken wij ons wel twee keer of we voor een dagje strand 150 km willen rijden, hier doe je dat gewoon. Van Albany naar Esperance tikken we zo 480 km aan. Om vervolgens een rondritje te maken van een kleine 50 km en de dag erna ook zoiets om de meest bijzondere stranden te bezoeken. En toegegeven: Cap le Grand met Lucky Bay, was echt bijzonder.
Onze Australische tom-tomdame wijst ons trouw de weg. Eddy vindt haar haar uiterst volgzaam en rustig. Ik vind haar wat lui utgevallen... zo starten we regelmatig met zo'n 200 km rechtdoor, houdt ze twee uur haar mond, om dan een afslag naar links, rechts of een rotonde 1, 2 of 3 kwart rond te melden. Easy!
Ze meldt ons ook op welke weg we rijden, ook dat is appeltje-eitje. Een highway heet gewoon de South of West Coast highway. De weg naar een Gap een Gap-road, naar het strand de Beach-road en naar een zoutmeer : Saltlake-road. Aangenaam verrast was ik door 'mijn' straat in Albany terug te zien.
De wegen zijn goed onderhouden, in onze ogen vrij smal, zeker de highgway's. De bewegwijzering is duidelijk. De bermen variëren in alle kleuren gravel. We verbazen ons over de variatie in waarschuwingsborden voor overstekende dieren ( we collect them all! ). De lol is groot als we ze daaarna ook 'live' spotten.
Onderweg zien we een groot aantal verschillende landschappen. In de buurt van Margaret River is het glooiend met enorme wijnboerderijen en grote waterpartijen. Uiteraard veel kust, maar ook eindeloze bossen met steeds verschillende bomen, lage struiken, bomen en middelhoge struiken en nog meer bomen en hoge struiken. Toch is het niet eentonig. Er valt steeds weer wat anders te ontdekken. En als we het af en toe helemaal gehad hebben, is daar onze redding: een roadhouse met prima koffie.
Door:Angelique
EXTRA: je hebt het misschien al gemerkt de foto's erbij plaatsen lukt een beetje. En onze computer-bijdehande kinderen zijn niet bij de hand, dus zijn wij onthand... Wel hebben we er wat op de facebookpagina van Eddy Oudshoorn gezet.
-
18 Oktober 2018 - 15:21
Leon:
Mooi verhaal weer, ik kijk uit naar de foto's! -
20 Oktober 2018 - 10:02
Wim:
Wat is dit genieten voor jullie. Wij genieten hier mee van jullie verslag. Dat wordt zo een mooi reisverhaal.
Heel wat te zien en te beleven. Goede reis verder. -
22 Oktober 2018 - 10:39
Marian Lebbink:
Hallo Angelique en Eddy,
Jullie weten misschien wel dat ik een virus heb, niet ernstig, noch besmettelijk, wel kostbaar zo nu en dan! Het is een reisvirus!
Daarom smul ik van jullie verhalen en alles wat jullie zien en meemaken.
Wat schitterend dat jullie de walvissen zo dichtbij gezien hebben. Je weet pas hoe groot ze zijn als je zelf eens in de buurt van zo'n staart heb gevaren.
Wij hebben ook zo gelachen om jullie "kamer-kook- maaltijden! Heel herkenbaar voor ons, en oh zo lekker!
Ga door met genieten en ik volg met gezonde nieuwsgierigheid al jullie verhalen met de mooie foto's.
PS toen wij onze kinderen tijdens een van onze reizen ook zo'n verslag stuurden, stapte er na de vakantie één binnen die opmerkte dat we eigenlijk niets meer hoefden te vertellen omdat hij alles al had gelezen, hahaha!
Groet van Marian
-
22 Oktober 2018 - 16:45
Rosemarie:
Gday mates!!! -
23 Oktober 2018 - 13:55
Ida:
Fijn im te horen en te zien dat jullie volop genieten. Houden zo!
Groetjes Rob en Ida -
25 Oktober 2018 - 21:01
Marijke:
Mooie ervaringen, fijn om zo een beetje mee te genieten. Maar die verzamelwoede moet niet gekker worden!!! Of straks alles mee in de koffer naar Nederland en dan nog wat mijmeren, over jullie avontuur, bij een Australisch kopje koffie??
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
