Galapagos
Door: Angelique en Eddy
Blijf op de hoogte en volg Eddy en Angelique
09 November 2019 | Ecuador, Galapagos Islands
Vergapen op de Galapagos ( door Angelique )
Na een ingewikkeld vluchtplan met 3 verschillende vliegtuigen en vele uren rondhangen op vliegvelden én een extra rondje voordat we daadwerkelijk konden landen, kwamen we dan toch op de Galapagos eilanden aan.
De speeltuin van Darwin. En ik geef hem gelijk. We zagen er reptielen in twee varianten: een zee- en een landuitvoering van schildpadden en iguanen. Ook zagen we de enige tropische pinguïnsoort ( Pinguino de Galapagos... ). En enorm veel vogels, rustig zittend op grote nesten op zwarte lavagrond. De grappigste vond ik de blue footed boobies met jawel, echt blauwe poten en de fregatvogel waarvan het mannetje z'n borst als een rode ballon op kan blazen als hij een dame wil versieren. In het water, leek het wel een zee-aquarium, vol vissen in alle kleuren van de regenboog, reuze zeesterren, reuze zee-schildpadden, mantra roggen en white-tip sharks, kleine haaien. De laatsten lagen lekker op te warmen in een ondiepe lava gang. En met veel, heel veel zee-leeuwen. Ze zijn niet allemaal even aardig... zeker niet die ene die mij wilde verjagen. Lag-ie op het ene moment nog heerlijk te dutten, het volgende moment kwam-ie luid brullend op me af. Achteruitlopen bracht 'm niet in een betere bui. Best eng zo'n 2,5 meter groot, zwart beest.
Op Isabela ( het mooiste eiland vonden wij ) was een alfa-mannetjes zeeleeuw, nog een flinke slag groter dan de 'mijne', de heerser van een complete baai. Met veel machtsvertoon liet hij zich op het strand zien, zijn harem deels om hem heen. Vanuit zee waagde een ander mannetje zich in zíjn baai. Wow! Van een wat lomp ogend dier werd het een speer die door het water schoot. Een magnifiek gezicht. Zijn rivaal koos eieren voor z'n geld...
Overdreven dierenliefde (door Eddy)
Je kunt dierenliefde ook overdrijven. Daar hoef je geen Marianne Thieme voor te heten. In Ecuador kunnen ze het ook. Eerst heb je op het vliegveld de meest uitgebreide security die er is, niet om terroristen te pakken. Nee om de o, zo kwetsbare leefwereld van de dieren op de Galapagos te beschermen, geen stukje fruit, belegd brood komt door de bio-security. Bij aankomst op Baltra (één van de Galapagos eilanden, wordt het vliegtuig, inzittenden, bagage gedesinfecteerd. Er zou maar per ongeluk een vlieg meegevlogen zijn. Daarna borden, waarschuwingen: je moet tenminste twee meter afstand van de dieren houden. Vertel dat maar tegen die reuze zeeschildpad. Ben je rustig aan het snorkelen, komen die grote joekels vlak onder je door zwemmen. Of die zeeleeuw die midden op het pad lag en blijkbaar vond dat hij een zee-stier was en die de helemaal in het rood geklede Angelique met veel gebrul wou aanvallen. Of die iguana's die op de meest vreemde plekken liggen te rusten, midden op straat, of ook weer midden op een paadje. Of die kreeften en krabben die in de weg liggen als je na een snorkeltocht uit het water probeert te kruipen. Moet je zelf eromheen over de rotsen klimmen. Geen respect voor grenzen. De dieren op de Galapagos moeten weer leren dat wij mensen natuurlijke vijanden zijn en een beetje bij ons mensen uit de buurt moeten blijven. Daarom hebben wij op de laaste avond in Galapagos heerlijk kreeft gegeten. Ook zouden er nieuwe borden kunnen komen: blijf 2 meter bij mensen vandaan. Ze moeten dan natuurlijk wel eerst leren lezen.
Na een ingewikkeld vluchtplan met 3 verschillende vliegtuigen en vele uren rondhangen op vliegvelden én een extra rondje voordat we daadwerkelijk konden landen, kwamen we dan toch op de Galapagos eilanden aan.
De speeltuin van Darwin. En ik geef hem gelijk. We zagen er reptielen in twee varianten: een zee- en een landuitvoering van schildpadden en iguanen. Ook zagen we de enige tropische pinguïnsoort ( Pinguino de Galapagos... ). En enorm veel vogels, rustig zittend op grote nesten op zwarte lavagrond. De grappigste vond ik de blue footed boobies met jawel, echt blauwe poten en de fregatvogel waarvan het mannetje z'n borst als een rode ballon op kan blazen als hij een dame wil versieren. In het water, leek het wel een zee-aquarium, vol vissen in alle kleuren van de regenboog, reuze zeesterren, reuze zee-schildpadden, mantra roggen en white-tip sharks, kleine haaien. De laatsten lagen lekker op te warmen in een ondiepe lava gang. En met veel, heel veel zee-leeuwen. Ze zijn niet allemaal even aardig... zeker niet die ene die mij wilde verjagen. Lag-ie op het ene moment nog heerlijk te dutten, het volgende moment kwam-ie luid brullend op me af. Achteruitlopen bracht 'm niet in een betere bui. Best eng zo'n 2,5 meter groot, zwart beest.
Op Isabela ( het mooiste eiland vonden wij ) was een alfa-mannetjes zeeleeuw, nog een flinke slag groter dan de 'mijne', de heerser van een complete baai. Met veel machtsvertoon liet hij zich op het strand zien, zijn harem deels om hem heen. Vanuit zee waagde een ander mannetje zich in zíjn baai. Wow! Van een wat lomp ogend dier werd het een speer die door het water schoot. Een magnifiek gezicht. Zijn rivaal koos eieren voor z'n geld...
Overdreven dierenliefde (door Eddy)
Je kunt dierenliefde ook overdrijven. Daar hoef je geen Marianne Thieme voor te heten. In Ecuador kunnen ze het ook. Eerst heb je op het vliegveld de meest uitgebreide security die er is, niet om terroristen te pakken. Nee om de o, zo kwetsbare leefwereld van de dieren op de Galapagos te beschermen, geen stukje fruit, belegd brood komt door de bio-security. Bij aankomst op Baltra (één van de Galapagos eilanden, wordt het vliegtuig, inzittenden, bagage gedesinfecteerd. Er zou maar per ongeluk een vlieg meegevlogen zijn. Daarna borden, waarschuwingen: je moet tenminste twee meter afstand van de dieren houden. Vertel dat maar tegen die reuze zeeschildpad. Ben je rustig aan het snorkelen, komen die grote joekels vlak onder je door zwemmen. Of die zeeleeuw die midden op het pad lag en blijkbaar vond dat hij een zee-stier was en die de helemaal in het rood geklede Angelique met veel gebrul wou aanvallen. Of die iguana's die op de meest vreemde plekken liggen te rusten, midden op straat, of ook weer midden op een paadje. Of die kreeften en krabben die in de weg liggen als je na een snorkeltocht uit het water probeert te kruipen. Moet je zelf eromheen over de rotsen klimmen. Geen respect voor grenzen. De dieren op de Galapagos moeten weer leren dat wij mensen natuurlijke vijanden zijn en een beetje bij ons mensen uit de buurt moeten blijven. Daarom hebben wij op de laaste avond in Galapagos heerlijk kreeft gegeten. Ook zouden er nieuwe borden kunnen komen: blijf 2 meter bij mensen vandaan. Ze moeten dan natuurlijk wel eerst leren lezen.
-
09 November 2019 - 11:29
Leon Verbeek:
Bijzondere plek, zal vast voor jullie totaal anders aanvoelen dan de afgelopen weken in Colombia, waar natuurlijk veel meer mensen waren...
Geniet nog even lekker van de bijzondere wereld van de Galapagos eilanden! -
09 November 2019 - 15:20
Wim:
Wat en mooie natuur. Jullie foto's zijn weer prachtig.
Vliegangst hebben jullie na deze reis niet meer. Ga 's nachts niet dromen van die "grote" beesten.
Geniet ze samen. -
10 November 2019 - 09:26
Greet:
Woh, wat een bijzondere wereld daar! Prachtige foto's!
Wat een geweldige reis maken jullie! -
15 November 2019 - 12:49
Els:
Hoi, had eerder in het begin jullie verslag gelezen en daarna was het er bij ingeschoten. Andere prio's in een hectische tijd. Maar de hectiek neemt af en nu had ik de rust om jullie verslagen en foto's te bekijken. WAT een belevenis! Het is dat ik niet jaloers ben aangelegd... -
15 November 2019 - 13:05
Els:
Stom, had niet door dat je maar zo weinig kan schrijven -
15 November 2019 - 13:07
Els:
Huh??? weer een deel foetsie. We kletsen wel bij als jullie terug zijn
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
