Maar één opvlieger - Reisverslag uit Villa de Leiva, Colombia van Eddy en Angelique - WaarBenJij.nu Maar één opvlieger - Reisverslag uit Villa de Leiva, Colombia van Eddy en Angelique - WaarBenJij.nu

Maar één opvlieger

Door: Eddy & Angelique

Blijf op de hoogte en volg Eddy en Angelique

28 Oktober 2019 | Colombia, Villa de Leiva

Deze week zijn we met een taxi naar Salento gegaan. Daar drie dagen gebleven, in een hotel dat Mirador ( uitkijkpunt) heette en inderdaad een prachtig uitzicht op het stadje en het dal had. Dat was gelijk ook het nadeel: elke keer als we beneden in het dorpje waren geweest dan.... Van Salento zouden we een uurtje vliegen naar Bogotá. Maar het werd een opvlieger van formaat. We hebben zo'n vier uur in het vliegtuig gezeten. Vanwege onweersbuien boven Bogotá was er geen toestemming om te vertrekken. Wat doet zo'n uitstel met onze ecologische footprint? Terwijl we in Salento juist zo goed bezig waren geweest met het zaaien en planten van wat koffiebonen. Ook in Bogotá zijn we drie nachten gebleven. Op de dertiende etage van een Aaibies-hotel, en dat terwijl deze stad al op ruim 2600 meter hoogte ligt...dus wandelen in de stad...heuveltje af en ook weer op. En met niet al te best weer, we waren klaar voor een graffiti tour toen net zo'n gigantische regenbui ons verraste...parapluutje gekocht en soppend verder gelopen.....Tja, het leven van een toerist gaat niet altijd over rozen...

Salento, het Volendam van Colombia (door A&E )
Een kleurrijk, oud, authentiek bergdorpje. Inmiddels zeer toeristisch, wat ook wel even leuk is. Salento ligt middenin hét koffiegebied. Dus bezochten we een ecologisch verantwoorde koffieplantage. Behalve dat we van alles te weten zijn gekomen over de ecologische koffieteelt, hebben we er ecologische koffie gedronken, ecologische koffie gekocht én ecologische koffiebonen geplant. Een opstekertje voor onze footprint, dachten we zo. Bovendien hebben de terugweg te voet afgelegd. Het was 'maar' 5 km. Bergop! Ook hebben we Tego gespeeld, een traditioneel Colombiaans spel. Een soort jeu de boules, waarbij je met een halve metalen bal een metalen ring in een kleibak probeert te raken. Op die ring liggen 6 zakjes met kruit. Een voltreffer geeft een flinke knal en aardig wat kruitdampen.
Het openbaar vervoer bestond uit “Willy's “. Een kleine jeep, waar toch zo'n 12 personen in en op konden, 3 voorin, 6 in de overdekte laadbak en 3 of 4 of 5 achterop de treeplank.
Toen wij met zo'n Willy naar de Cocora vallei gingen, zat Angelique prinses-heerlijk voorin en bungelde Eddy achterop. Gemiddelde snelheid... 50 km per uur... op bochtige bergweggetjes...
De Cocora vallei was een absolute verrassing. Een gebied met reusachtige palmen. Van wel 60 meter hoog. Ter vergelijk; het rode stipje op de foto is ca. 1, 60 meter. Het miezerige, nevelachtige weer zorgde voor mysterieuze vergezichten. Op de terugweg kregen we een gigantische hoosbui over onze Willy heen, met wat proppen bleken er zelfs 9 mensen in de laadbak te passen. En Angelique...weer prinsesheerlijk voorin...

Kleur bekennen (door Angelique)
Bogotá, een miljoenenstad. De schattingen lopen uiteen van 7 tot 9 miljoen inwoners. Logistiek zeer ingewikkeld en voor ons ondoorgrondelijk. We tellen minstens 20 soorten bussen in diverse formaten en die nog in verschillende kleuren. Samen met duizenden gele taxi's en enorme aantallen motoren en fietsers zigzaggen ze over smalle rijbanen. Links en rechts inhalen is toegestaan. Tussendoor ook nog wat mensen met handkarren. We wagen ons hier maar niet aan het openbaar vervoer. Hoeft ook niet echt. Het oude centrum is op loopafstand van ons hotel. In een park melden we ons nogmaals voor een graffiti tour. De graffiti is hier trouwens niet te missen. Er is werkelijk geen stukje muur onbespoten. Het blijkt een, niet alleen zeer kleurrijke kunststroming, het kent veel politieke statements. Tot 2011 is het spuiten van letters en 'plaatjes' illegaal. In dat jaar wordt een 16 jarige jongen doodgeschoten door de politie terwijl hij zijn 'handtekening', Felix de Kat, ergens onder een brug zet. De hele scene komt in opstand. Gevolg; graffiti blijft verboden, maar er wordt niet meer actief vervolgd. Twee jaar later mag Justin Bieber onder begeleiding van de politie ergens iets neerzetten. Daarop volgt een heftige reactie: honderden kunstenaars verzamelen zich voor een 25 uurs marathon graffiti spuiten. Ze worden openlijk gesteund. De burgemeester kan niet anders dan het voortaan legaliseren. Best lastig voor de overheid, want in veel werk worden misstanden aan de kaak gesteld. Een regelrechte aanklacht tegen diezelfde, corrupte, overheid.

  • 28 Oktober 2019 - 08:08

    Jolanda:

    Achter zo’n regenboog moet wel een potje goud staan!




  • 28 Oktober 2019 - 09:25

    Wim:

    Wat een ervaringen en weer mooie foto's. Je waant je in een andere wereld. We genieten van jullie verhalen.

  • 28 Oktober 2019 - 19:13

    Marijke:

    Mooie foto's en wat staan die sportschoenen leuk!!!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Eddy en Angelique

Een vreemd stel op reis.

Actief sinds 11 Juni 2018
Verslag gelezen: 245
Totaal aantal bezoekers 12860

Voorgaande reizen:

15 September 2019 - 02 December 2019

ZAT - Zuid Amerika Together

26 September 2018 - 02 December 2018

Down under

Landen bezocht: